به گزارش همشهری آنلاین، پس از مرگ رضاخان در سال ۱۳۲۳برای ادامه تحصیل به دانشگاه هاروارد آمریکا رفت و فارغ‌التحصیل رشته اقتصاد از آن دانشگاه شد. عبدالرضا در سال ۱۳۲۶ به ایران بازگشت و بلافاصله به ریاست افتخاری برنامه۷ساله دولت منصوب شد. عبدالرضا پهلوی، برادر دیگر محمدرضا، مالک زمین‌های وسیعی در مازندران و به‌ویژه در ساری بود. از املاک واگذاری نزدیک به ۳۷۰۰هکتار در اختیار او بود که در آن گندم بذری می‌کاشت و به وزارت کشاورزی می‌فروخت و سود سرشاری عایدش می‌شد.
علاوه بر آن، از سهامداران گروه کارخانه‌های نورد آلومینیوم و شرکت ماشین‌آلات کشاورزی جاندیر و مالک شرکت شکار ایران بود. او نیز مانند سایر افراد خاندان پهلوی برای افزایش درآمدهای خود از انجام معاملات غیرقانونی و نیز دریافت رشوه از شرکت‌های اقتصادی برای عقد قراردادهای خلاف مقررات، رویگردان نبود. ازجمله موارد رشوه‌خواری عبدالرضا می‌توان به قرارداد احداث کارخانه کاغذسازی در شمال ایران توسط یک شرکت کانادایی اشاره کرد. در این معامله، عبدالرضا با استفاده از نفوذ خود از وزیر دارایی می‌خواهد که مبلغ قرارداد ساخت کارخانه از ۸۰میلیون دلار به ۱۰۰میلیون دلار افزایش پیدا کند. در مقابل شرکت کانادایی علاوه بر مشارکت وی در معامله، مبلغ ۱۲میلیون دلار به‌حساب او واریز می‌کند.
(منبع: خاندان پهلوی به روایت اسناد، جلد دوم، مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، صص ۴۸۸- ۴۸۷)
نظر شما